ΔΗΜΟΣΙΟ... (ποίημα)

ΔΗΜΟΣΙΟ

Σα βγεις στον πηγαιμό για το Δημόσιο,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος πίνακες, γεμάτος ΑΣΕΠ.

Τους Γερασίμους και τους Πέτρους,
τη θυμωμένη Άννα να φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου μπροστά σου θα τα βρεις.
Ας μέν' η σκέψις σου υψηλή, μη βλασφημείς,
όταν ιδέες το «πνεύμα» τους συνέχεια αραδιάζει.
Τους Ευριπίδες και τους Άρηδες,
την άγρια Μαριέτα θα τους συναντήσεις,
είτε τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
είτε απ' τ' αρχεία σου τους έχεις διαγραμμένους.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα χειμωνιάτικα πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε χωριά που δεν τα ξέρει ο χάρτης·
να σταματήσεις σε μέρη δυσπρόσιτα,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
μόρια και μοριάκια, μήνες και χρόνια,
και ηδονική προϋπηρεσία κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονη ηδονική προϋπηρεσία·
μακρυά από την οικογένειά σου να βρεθείς,
να μάθεις και να μάθεις από τους μονίμους.

Πάντα στον νου σου νάχεις το Δημόσιο.
Το βόλεμα εκεί είν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν' αράξεις για καλά,
πτώμα με όσα σου 'καναν στον δρόμο,
μη προσδοκώντας γνώσι να δουν οι μαθητές σου.

Το Δημόσιο σ' έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτό πώς θα 'βγαζες ημιμαθείς ανθρώπους;
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν φαλιμέντο βρεις, το Δημόσιο δεν σε γέλασε.
Αν και ηλίθιος ήσουνα, με τόση πείρα
ήδη θα το κατάλαβες Δημόσιο τι σημαίνει.


Σπύρος Σαγιάς

(Αναδημοσίευση από http://www.alfavita.gr/ank_b/ank1_12_9_0322.php)